Стэнли Нкоби: «Көшеде «қара бала» деп айқайлайды, бірақ оны махаббатпен айтатынын білемін»
«Тұран» шабуылшысы Стэнли Нкобидің футболдағы тағдыры ерекше. Ол кәсіби футболшы болу үшін Нигериядан Қазақстанға келгенімен ұзақ уақыт мақсатына жете алмады. Әуесқойлар арасында доп тепті, «Қайраттың» жастары деңгейіне жете алмады, алайда «Арыста» оның бағы жанды. Ал биыл ол Премьер-лигада өнер көрсетіп жүр.
Стэнли Нкоби Prosports.kz тілшісіне сұхбат беріп, мансабы жайлы, ел чемпионаты мен командаластары турасында айтып берді.
– «Тұран» Премьер-лигадағы алғашқы маусымын өткізіп жатыр. Жоғары дивизионға үйреністің бе?
– Иә, маған қиын болған жоқ. Дегенмен әлі көп нәрсені үйрену керек. Даму қажет.
– Маусымның басында алаңға шықпадың. Оның себебі неде?
– Түркияда құжаттарымды күттім. Кешігіп келді. Сосын бірден Қазақстанға жол тарттым.
– 6-турда Премьер-лигадағы бірінші добыңды соқты. Қандай әсерде болдың?
– Өмірімдегі ерекше сәттің бірі. Өйткені жоғары дивизионға гол соғуды армандап жүретінмін. Осыған дейін төменгі лигаларда ғана ойнадым. Тезірік шеберлігімді көрсетіп, елге дәлелдегім келді.
– «Тұран» әлі жеңіске жеткен жоқ. Командадағы көңіл-күй қалай?
– Алты ойынның үшеуінде тең түсіп, үшеуінде жеңілдік. Әрине, көңілімізді түсіреді. Бірақ біз әр ойын сайын мықты бола түсуге тырысамыз. Жеңістеріміз әлі алда. Біз қолдан келгеннің бәрін істейміз.
– Маусымда «Тұранның» қойған мақсаты қандай? Ал жеке өзіңнің ше?
– Премьер-лигаға жолдама алғанымызға қуаныштымыз. Ендігі мақсат – осы биікте қалу. Одан кейін барынша жоғары көтеріліп, үздік төрт команданың қатарына қосылу. Мен үшін басты мақсат – командаға көмектесу. Әріптестеріме қарап, біздің биік әлі алда екеніне сенемін.
– Сен гол соқпасаң да жанкүйерлер саған деген ризалығын білдіріп жатады. Олардың қолдауын сезесің бе?
– Иә, әрине. Ризамын. Әлеуметтік желіде өзімнің фотоларымды жиі кездестіремін. Жанкүйерлер мен белгілеп, лайк қойып, қолдау көрсеткені ұнайды.
– Әлемнің барлық жерінде нәсілге бөлінуді кездестіреміз. Нәсілшілдікке қарсы белгіні таққан ағылшын командаларына қарап оның маңызы жоғары екенін түсінемін. Өйткені әлемде нәсілшілдікке орын жоқ екеніне сенімдімін. Қазақстан футбол федерациясы бұл қозғалысқа назар аударады деп сенемін.
Қазақстанда нәсілшілдік бар ма? Әлеуметтік желіде қалжыңдап жазып жатады. Көшеде «эй, қара», «қара бала» деп айқайлайды. Бірақ мен оларға ренжімеймін. Өйткені бұл жақта адамдар махаббатпен не қалжыңдап айтады. Олар нәсілге бөлінбейді. Тек осы ортаға тез сіңісуім үшін қалжыңдайтыны бар.
– Бұрын өнерге жақын болдым. Ән жазып, бит жасадым. Әуесқой футболда жүргенімде жаттығудан соң бірден студияға жүгіретінмін. Өйткені ол кезде футбол менің хоббиім секілді еді. Ал өнер негізгі табыс көзім болды. Тек Қазақстанда емес, шетелде түнгі клубтарда ән айтып, қомақты табыс тауып жүрдім. Осыған қарап, жастарға ешқашан еңселеріңді түсірмеңдер деп айтқым келеді. Ұнайтын істі ешқашан тастамаңдар.
Комментарии